1. PANGKUR
a. Mingkar
mingkuring ukara,
Akarana
karenan mardi siwi,
Sinawung
resmining kidung,
sinuba
sinukarta.
Mrih
kretarta pakartining ngelmu luhung,
Kang
tumpraping tanah jawa,
b. Sekar
pangkur kg winarna,
Lelabuhan
kg kanggo wong ngaurip,
Ala
lan becik puniku,
Prayoga
kawruhana,
Adat
waton punika dipun kadulu,
Miwah
ingkang tata krama,
Den
kaesthi siyang ratri.
c. Jinejer
ing wedhatama,
Mung
sliramu kg dadi telenging ati,
Mangka
nadyan tuwa pikun,
Yen
tan mikani rasa,
Yeksi
sepi sepa lir sepah asamun,
Samsaning
pasamuwan,
Gonyak
gonyak ngelingsemi,
d. Mangkono
ngelmu kg nyata,
Sanyatane
mung weh reseping ati,
Bungah
ing aranan cubluk,
Sukeng
tyas den yenira,
Nora
kaya si punggung anggung gumunggung,
Ungungan
sadina dina,
Aja
mangkono wong urip,
e. Megak
meguk tanpa nyawa,
Darbe
wangun lan cirri kadya janmi,
Ananging
ta yen dilulu,
Lir
wiku tapa brata,
Asedhakep
suku tunggal ciptanipun,
Nenuwun
marang jawata,
Kg
maha murah lan asih.
f. Siswa
siswi dha mirengna,
Pitutur
dhatan jeleh dha kambali,
Nuli
dha percayaa,
Paribasan
kaya kewan,
Macan
galak ora bakal mangsa sunu,
Ngono
uga dwijanira,
Tansah
tlaten anuturi.
g. Bakal
tentrem uripira,
Lamun
sira padha gelem ngajeni,
Aja
dha milih saru,
Iku
agawe cilaka,
Umpamakna
kabeh tunggal rama ibu,
Rukun
agawe santosa,
Congkrah
bubrah kg pinanggih,
h. Gya
rungokna para siswa,
Aywa
sira meh padha apradondi,
Myang
kabeh kadhang iku,
Uga
kabeh kulawarga,
Sapa
salah ngakonana lamun luput,
Anyingkiri
regejegan,
Kudu
tansah den elingi,
i.
Jirak pindha mungwing wana,
Sayeng
kaga warekta kg muroni,
Sinambi
kalaning nganggur,
Wastra
tumprap mustaka,
Pangikete
wangsalan kg sekar pangkur,
Baon
sabin ing nawala,
Kinarya
langen pribadi,
j.
Deduga lawan prayoga,
Myang
watara reringa aywa lali,
Iku
parobot satuhu,
Tan
kena tininggala,
Tangi
lungguh angadeg tuwin lumaku,
Angucap
meneng narendra,
Duga
duga nora kari,
k. Tinitik
ing solah bawa,
Muna
muni ing laku lawan linggih ,
Iku
panengere agung,
Winawas
ing rahita,
Pramilane
ing wong kuna kuna iku,
Yen
amawas ing sujanma,
Dhatan
amindhongaweni,
l.
Seni kudha kepang nika,
Aja
nganti ditinggal para abdi,
Uga
pituture iku,
Tansah
mikani rasa,
Tabag
gunung panggonane seni iku,
Aja
nganti ditinggalna ,
Aja
tansah arep keri,
Tidak ada komentar:
Posting Komentar